Нұрсұлтан СансызбаевСені Сүйдім Әппағым

Бұл әнді тыңдағанда, мен сезіндім, қалай бояулардың бәрі бір түске айналып кеткендей. Бір жағынан, мұндай шынайылықтың қарапайымдылығы менің ойларымды кеңейтті. Басқа жағынан, бәрі бірден мәнсіз болып көрінеді. Мүмкін, бұл – біз күнделікті өмірімізде кездесетін сұрғылт апатияның музыкалық бейнесі. Сонда да, таңғаларлық, біртүрлі тыныштық сезімі бар. Музыка әуенінің ырғағы өте бірқалыпты, бірақ сонымен бірге менің жанымды біртүрлі жылылыққа толтырады. Мұндай сезімді алдыңғы өмірде бастан өткерген сияқтысың, бірақ нақты еске түсіре алмайсың. Өмірдің қызықсыз сәттерінде осындай әндер таптырмайды. Тек менің арманым – барлық түстерді қайтадан сезіну.