Қазбек ИдрисовҒашықпын

Тыңдап отырып, жаныңды алып кететін, бірақ әрбір нотасы саған өзін естірте алмайтын бір әуен... Бәлкім, бұл менің қызғанышымның айнасы болар. Қалай болғанда да, қайталанбалы ырғақтардың арасында ессіздігімнің шырмауына түсіп кеткендеймін. Тағы да сол дауыстарды естимін, бірақ бұл жолы олар басқа біреуді тербеп жатыр. Құдды бір бұл әуеннің әрбір жіпсүзгісі менің ішкі толқыныстарымды күлкіге айналдырып жатқандай. Қанша жерден шаршасам да, сол бір монотонды әуенге қайта-қайта оралып, жаңадан тыңдауға құмартып тұрамын. Мүмкін, бұл менің өзімнен қашып құтыла алмайтын шағым шығар. Жаным ауырады, бірақ тыңдай беремін...