Бұл әнде Әділет Жауғашар өзінің бұрынғы өміріндегі жылы шақтар мен жеке адамдардың құндылығын сағыну сезімі туралы ән айтады. Ол өзінің жастық шағын, көктемді, гүлдерді жинау кездерін еске алады, сонымен қатар махаббат пен табиғаттың әсем көріністерін еске түсіреді. Өлең жолдарында әнші өзінің сүйіктісіне деген сағыныш сезімін білдіреді, оның жайлы самалы, жасыл бағы әрі асыл жары ретінде маңызды орын алады.
Әннің екінші бөлімінде әртіс жаз мезгілін, құстарды және өзінің сүйіктісінің балалық, қызығушылық толы кезеңдерін сағынуын жалғастырады. Сонымен қатар, ол сүйіктісінің бала кездегі көзқарасын, жас қыз кезін және олардың бірге өткізген бақытты сәттерін қайта бастан кешіреді. Осы өткен кезеңдерге деген ностальгия арқылы әнші мәңгілік махаббат пен берік байланыс сезімін қалыптастырады, бұл оның жүрегінде мәңгі сақталады.